Throwback Thursday | Animal Crossing

Ik ben iemand die heel vaak bepaalde fases heeft. In die fases was ik dan helemaal gek op iets, en besteedde ik ieder moment dat het maar kon aan dat ding. Die fases gingen dan weer voorbij en dan vond ik datgene helemaal niet meer zo interessant. Eén van die fases is Animal Crossing geweest. En dit bleek niet echt een fase te zijn: ik deed het tijden lang, dan stopte ik er mee en vervolgens een aantal maanden tot jaar later begon ik weer en raakte ik weer compleet verslaafd.

Ik begon met Animal Crossing Wild World. Dat is de versie van Animal Crossing op de DS. In het begin vond ik het spel niet erg interessant. Ik snapte niet zo goed wat ik moest doen na het introductiestuk waarbij Tom Nook je een baan geeft en hield er al snel mee op. Later had ik het er over met vriendinnen en die vertelden me hoe het spel werkt.

Het is namelijk een spel wat je compleet zelf kunt invullen. Je kunt van alles doen, en zelf bepalen wat en wanneer je iets doet. Er zijn ook geen echte doelen in het spel, en je kunt het dan ook niet uitspelen. Natuurlijk zijn er wel dingen die je kunt ‘behalen’, en dat is ook hetgeen wat ik er zo leuk aan vond.

Ik maakte een speciale map waarin ik bijhield wat ik allemaal had behaald in het spel. Ik hield er bijvoorbeeld in bij welke vissen, insecten, fossielen en schilderijen ik allemaal al verzameld had voor het museum, welke gouden werktuigjes ik allemaal al had en van welke buurtjes ik foto’s had gekregen.

Ik stelde mijn eigen doelen en schreef ze allemaal in die map. Zo wilde ik mijn huis zo groot mogelijk bouwen, de winkel tot de grootste vorm laten transformeren en alle foto’s van alle buurtjes die je in Animal Crossing maar kunt hebben verzamelen.

Iedere dag zat ik daar dan, achter mijn DS. Uren lang speelde ik, soms alleen, soms samen met een vriendin die er net zo verslaafd aan was als ik. Dan ruilden we fruit, zodat we allebei alle soorten fruitbomen in ons dorp konden laten groeien, kochten dingen bij elkaars winkels om zo de grootste uitbreiding te kunnen krijgen en gingen we samen vissen (want in een ander zijn dorpje waren vast zeldzamere vissen te vinden, not..).

Later kreeg ik een Wii, en daarbij het spel Animal Crossing, Let’s Go To The City. Eigenlijk is dit hetzelfde spel, op een andere spelcomputer en met een variatie in het spel waarbij je met de bus naar de stad toe kunt. Toen ik dit spel kreeg raakte ik opnieuw verslaafd en zat dagen lang achter de Wii.

Waarom ik nu ineens hierover schrijf? Ik besloot afgelopen week, als afleiding van al het verdriet rondom mijn tante, weer eens te gaan spelen. Ik merk dat ik het nog steeds leuk vind om te doen, en het zeker een goede afleiding is.

En waarom ook niet? Ja, ik ben bijna 19, en ja ik vind het leuk om dit soort spelletjes te doen; soms zelfs uren achter elkaar. Maar weetje dat mag, en dat is niets om je voor te schamen. Dus: zijn er onder mijn volgers meer mensen die dit spel hebben gedaan/doen?