I’m a blogger

Vandaag ga ik iets doen wat ik eigenlijk best eng vind. De afgelopen tijd ben ik weer intensief bezig met bloggen, en alles er omheen. Ik wil echt verder met bloggen en youtube en heb er heel erg veel plezier in. Maar één ding houdt me tegen: ik durf het niet goed te laten weten aan mijn omgeving. Ik heb besloten dat ik daar verandering in moet maken, want mijn blog hoort bij mij. Vandaag deel ik daarom mijn blog met mijn omgeving, en vandaar dat ik dit artikel schrijf: zodat zij beter snappen wat bloggen eigenlijk inhoud.

Als je dit leest, wil ik je als eerste bedanken dat je die ene klik hebt gedaan om op mijn blog terecht te komen. Dat betekend dat je meer wilt weten over mijn blog en wat dat nou inhoud. Ik zou zeggen: welkom! Welkom op Ordinary Odd, mijn blog.

Ordinary Odd

Ordinary Odd. Gewoon Ongewoon. Misschien een gekke naam. Maar toch slaat die op mij. Ik ben maar een gewoon meisje, maar toch ben ik uniek. Iedereen is uniek, en dat moet je niet vergeten. Met mijn site wil ik mensen hier aan blijven herinneren. Je bent misschien niet bekend, of populair of wat dan ook, maar toch ben je uniek. Je hoeft niet te doen alsof je iemand anders bent. Jij bent jij, en dat is wat telt.

Met deze gedachte ben ik op 8 december 2013 deze blog gestart. Ik volgde zelf een aantal bloggers, en hoe meer ik hun artikelen las, hoe meer het bij mij begon te kriebelen om zelf ook aan de slag te gaan. Mijn grootste inspiratie was Teske, en nog altijd is zij een groot voorbeeld voor mij wat betreft het bloggen.

Toen ik op 8 december 2013 mijn eerste artikel online zette had ik nog geen idee wat mijn blog me zou brengen. Ik wist dat er een heleboel bloggers zijn die geld verdienen aan het bloggen, maar ik ben niet begonnen met bloggen omdat ik er geld mee wilde verdienen. Wanneer ik dat wel had gedaan denk ik ook niet dat Ordinary Odd nu nog zou hebben bestaan.

Ik ben begonnen met bloggen omdat ik het leuk vind om te schrijven, te fotograferen en om over het algemeen creatief bezig te zijn. Ook leek het me leuk om anderen te kunnen inspireren met mijn ideeën.

Ik heb ik het afgelopen bijna anderhalf jaar een boel blog-ups en -downs gehad, maar ben blij met waar ik nu ben. Ik begon in 2013 met bloggen op een standaard wordpress thema blog met een wordpress.com naam. Intussen heb ik een compleet eigen gemaakte lay out, een eigen domeinnaam en hosting en een hele mooie spiegelreflexcamera om mee te filmen en fotograferen.

Of ik echt gegroeid ben met mijn blog? Ja en nee. Wanneer je kijkt naar mijn volgersaantallen dan zou je zeggen dat ik nog niet erg gegroeid ben, maar wanneer ik mijn schrijfstijl, mijn foto’s en mijn filmpjes bekijk zie ik toch zeker wel dat ik heel erg gegroeid ben. Als ik mijn eerste youtube filmpje nu terug kijk, kan ik echt heel erg hard lachen om hoe slecht de kwaliteit is, hoe oncomfortabel ik voor de camera zit en hoe slecht gemonteerd het wel niet is. En toch besluit ik om hem online te laten staan: zo kun je mijn groei echt zien.

Bovendien is dat waar ik met mijn blog voor wil staan: echtheid. Ik ben echt. Ik ben geen perfecte persoonlijkheid met een perfect leven waar het altijd goed mee gaat. Natuurlijk niet. Niemand is perfect en niemand is altijd vrolijk. That’s life. Ik vind het belangrijk om dat met mijn blog te kunnen uitstralen, omdat ik weet dat veel volgers van blogs denken dat die bloggers die zij volgen perfecte leventjes leiden. Nee dat doen ze niet. Ze delen gewoon de leuke dingen van hun leven, omdat de slechte delen niet leuk zijn om te lezen. Maar we zijn gewoon mensen.

Mijn blog hoort bij mij

Ik heb de afgelopen tijd heel erg na zitten denken over wat ik wil in mijn leven en wat me gelukkig maakt. Ik heb een best heftige periode achter de rug en ben heel erg op zoek naar mezelf.

Tijdens deze zoektocht naar mezelf ben ik ook gaan nadenken over mijn blog. Ik ben er achter gekomen dat mijn blog echt een belangrijk deel van mijn leven is en ik er gelukkig door word. Ik vind het heerlijk om bezig te zijn met inspiratie op doen, filmen en fotograferen en lekker achter mijn laptop artikelen te zitten tikken.

Daarom heb ik besloten dat mijn blog bij mij hoort. En hoe spannend ik het ook vind en hoe bang ik ook ben voor de reacties uit mijn omgeving: mijn blog hoort bij mij en wanneer iemand dat niet wil accepteren dan is dat maar jammer.

Voor mensen die niet snappen wat ik eng vind aan het delen van mijn blog raad ik ze aan om dit artikel van Kim te lezen. Mij heeft het echt aan het denken gezet, en ik herken mezelf in een groot deel van wat zij schrijft. Daarnaast kunnen jullie een groot deel van mijn angst begrijpen wanneer jullie dit artikel van mij lezen.

Nu weten jullie dus dat ik blog. Mijn dagelijks leven is dus anders dan een groot deel van jullie zou denken. Ik ben dagelijks bezig met inspiratie opdoen, artikelen bedenken en schrijven, filmpjes opnemen en bewerken en natuurlijk het bijhouden van mijn social media kanalen en contact houden met mijn volgers.

Wanneer je mijn blog nou leuk vind om te volgen, dan kun je me volgen op ‘Bloglovin. Ik plaats iedere dinsdag, donderdag en zondag om 6:00 een artikel of filmpje. Heel soms komt er een extra artikel online.

Dan wil ik je nu heel erg bedanken dat je deze hele lap tekst hebt gelezen. Ik hoop dat het nu duidelijker is wat ik doe en hoe ik hier tegenover sta. Bloggen klinkt heel erg suf, maar dat is het niet. Ik hoop dat het grootste deel van jullie dat nu begrijpt. Want ik ben een blogger, en het is tijd dat ik daar voor uitkom.